Yar güzel gözlerini anlatsam desem anlatamam
Deniz gözlüm, mavişim, bakmaya doyamadığım
Yüreğime sürdün güzel günlerin cilasını
Bırakıp gitmek oldu mu şimdi
Ah o kanser illeti çoluk çocuk sana doyamadan
Yıllar geçse de bu hep böyle kalacak
Sen öbür dünyaya göçsen de, bu kalp seninle çarpacak
Kalbim gözlerini unutur sanma, o hep sen bendesin diyecek.
O güzel kalbin, ışık oluyor geceme
Ailemdeki hep maviş, deniz gözlüler gittiler birer birer
İlk başta abim hayatının baharında 43 yaşında
Sonra dayım, teyzem ve sen eşim, kocam, canım
Kapandı tüm mavi deniz gözler.
Allahım minik Berkerim Mavişimi bize bağışla
Boncuk gözlümüz hayatta var oldukça huzurlu mutlu
Gülen Deniz gözlerinde biz de mutlu olalım..
Ailemizdeki tüm vefat eden Mavi gözleri ona bakınca görelim.
Mekanınız Cennet olsun tüm Mavişlerim.