Kin ve nefret duygularını içimizde barındırmak bizden neler götürür?
Sevgi ve hoşgörüde cimri olursak neler kaybederiz?
Sürekli negatif duygular taşımak, her daim karamsar olmak Depresyona davetiye hazırlamaz mı?
Sürekli yalnızlığı tercih etmek, hayattan insanlardan kaçmak yaşamdan kopartmaz mı?
İlim, bilim, felsefeye ilgi duymak kendimize doğru yatırım olmaz mı?
Bol hareket, dengeli beslenmek enerjimizi ve yaşam kalitemizi arttırmaz mı?
Çevremizdeki kişilerin hayatlarına müdahale etmek, arkalarından olumsuz konuşmalar öz kardeşin etini çiğ yemeğe benzemez mi?
Hakkımızda yapılan eleştirilerden ders almak gerekmez mi?
Başkalarını eleştirirken can acıtmak amaç mı olmalı?
Hiçbir kimseye hakaret etme hakkımız var mı?
Kendinizle barışık olmazsanız başkaları ile barış sağlayabilir misiniz?
Kendinize öz eleştiri yapabiliyor musunuz?
Boş insanlarla ile zamanı harcamak boşuna değil mi?
Okuma alışkanlığı kazanmak kazançların en güzeli değil mi?
Büyük başarıları kucaklamak için küçük başarısızlıklardan ders çıkartmak gerekmez mi?
İnsanları memnun etmek için sürekli memnuniyetsiz olmak gerekli mi?
Başkalarına yapılan fedakârlıkları iyilikleri onları rencide etmek için kullanmak doğru mu?
Erkek aklı kadın aklı diye bir ayrım var mı?
Olgun ve ham meyvenin arasındaki fark aynı insanlardaki olgunluk ve keleklik ile eş değer mi?
Planlı programlı yaşamak mı? Yoksa zamanı ıskalamak mı?
Hayatı, insanları, eşyaları sadeleştirmek saadete giden yolu kısaltır mı?
Başkalarının hayatını yaşamaya özenmek kendi hayatınızı yaşamamak mı?
Bunların cevabını bulmak MUTLULUĞUN YOLUNA IŞIK TUTACAKTIR!!!!
