Garip bir huylarım var benim. Takıntılıyım örneğin. Alfa modunun dibindeyken saate takabildim mesela bugün. Yelkovanı izledim. Süzülüşünü izlemek güzeldi akrebin yanında. Ahenk içinde dönüp duruyordu. Akrep ise bildiğin ağır abi, ilerlemedi. Acaba hareketini yakalayabilir miyim diye inatla bekledim ama ne mümkün. 1 den 2 ye gelişini beni öyle bir aldatarak yaptı ki sanki hep 2 deydi..

Ne kadar kolay aldanmıştım zamanın hilesine. Düşündüm de sadece bu kadar olsa keşke aldanışlarımız, değişimlerimiz. O kadar çok şeyi kaçırıyoruz ki hayatın içinde. Kimilerinden yaşayacağımız pişmanlık sarsacak bizi. Kimilerine ise birlikte yanacağız.

Bu kişiye özel ve genele yaygın durumları sizlerle paylaşmak istedim. Saatin oyunundaki gibi fark edemediğim neler oluyor ve neler beni daha sonra üzecek diye düşünmeden edemedim. Fani dünyadayız. Bir var olacağız satır aralarında bir yok olacağız satırların sonunda. Bencillik, hırs, özentilik, sabit fikirlilik, yalan vs.. asla varmak istemediğimiz yerlere getirir bizleri kanımca. Görmeyiz , gözlerimizi sımsıkı kapatmışızdır çünkü. Çünkü hiç ölmeyecekmişiz gibi bu dünyanın içerisinde, harap edici duygular içeriğinde sıkışıp kalmışızdır. Yok mu kırdığınız kalp, bastığınız can, öldürdüğünüz umut bu hayatta?

Gelişiyoruz değil mi? İnsanlık gelişiyor. Teknoloji çağı.. Devrimler.. Haklar.. Haksızlıklar.. Adalet.. Adaletsizlik.. Adalet içindeki adaletsizlik.. Giden canlar..Kalan sağlar.. Verilen hesaplar, verilemeyecek olanlar.. Robotlaşan insanlar.. Ve onlara direnen bitkisel hayatta ki kimlikler.. 3 günlük yas.. Yasları göz yaşı olmadan yaşamak olur mu? Oluyor işte ben de dahil olmak üzere sustuk. Hesabını verebilecek miyiz vicdanlarımıza? Bizler hırsızız aslında. Giden canların nefeslerini çekiyoruz hala vücudumuza. Canları can oluyor hücrelerimize. Bizler o yüzden biriz. O yüzden her giden sevabıyla gider huzura. Verdiği son nefes karışır çünkü havaya. Ve o nefes kaç beden dolaşır hesapsızca. Ve biz hala kavga etmekteyiz, ve biz hala can almaktayız, ve biz hala kan dökmekteyiz. Sultan Süleyman kalk ta konuş şu halkımla. Bu dünya ne sana, ne bana..

Gelişiyoruz.. Değişiyoruz. Daha dün neandertaldik şimdi takım elbiselere, al benili kıyafetlere bürünmüş insanoğlu olduk. Birbirimize yaptıklarımızdan öte bir de kendimize yaptıklarımız var canice, fark etmeden.. Yeşili katlediyoruz, kablolu binalar yapıyoruz. Her yanımız ağ olmuş, kendimizi sarıp sarmalamışız farkında değiliz. Doğa anayı küstürdük. Nesiller tükeniyor ve biz seyrediyoruz. Hangimiz fark ediyoruz? KENDİ LAHiDİMİZİ KENDİMİZ YAPAR OLDUK YAŞARKEN! VE YAPTIĞIMIZ LAHİDE HAPSEDİYORUZ BEDENLERİMİZİ DİRİ DİRİ! YAŞASIN EVRENSEL DEĞİŞİM KARDEŞLİĞİ!!