Her şeye zamlar gelirken insanlık ucuzladı.

Yolda yardıma muhtaç yürüyemeyen birini görünce hemen toplum olarak yardıma koşardık, karşıdan karşıya geçmesine, kaldırıma çıkmasına yardım ederdik. Şimdi öyle birini görünce geçen gün yardım için yanına gitmek istediğimde yanımda bulunan kişiler “ boş ver ya o da dışarı çıkmasaymış,yakınları niye onu yalnız dışarı çıkartmış” gibi sözler ile şaşkına döndüm.

Ucuz oldu insanlar, vicdanlar raflara kalkmış.İnsaf şu üç günlük dünyada kaybolmuş. Kime ne olmuş karşındakinin halinden, kimin umurunda insanlığa layık davranmak. Suratlar sirke içmiş gibi, gülen sevimli yüzler kalmamış, yalan dolan dolu etraf doğruluk görmek azalmış insanlarda.

Dostluklar menfaate dönüşmüş,cüzdanı boş olanlar evden dışarı çıkamaz halde mutsuz. Güzel muhabbetler ile sevgi ile ışıldayan insanlar yok. İnsanlık yok.

Oysa yeryüzünde en değerli olan varlık İNSAN idi. Kainatın en tepesindeki değerlerden idi. Doyumsuzluklar ile madde, mananın yerini değiştirdi. İnsan insanın düşmanı oldu. Kişilerin birbirlerine sevgi dolu bakan gözlerin yerine,artık hasetlik dolu ifadelerde. İnsanlık ayaklar altında paspas çünkü çok ucuzladı.  

Benzin pahalı,arabalar pahallı,evler pahallı insanlık ucuzladı. Nereye gidiyoruz istikamet çıkmaz sokak. İnsanlık Peçeteden hafif,tenekeden ucuz oldu. Gidilen yol yol değil düşünemiyoruz.

Soğan zamlanırken insanlık ucuzlarken,yazdıklarım dokunmasın okunsun isterim.

Sevgilerimle.