Böüyüklerimiz o gözel laflar üretmişler, otur düşün. Her lafları tecrüleri yansıtır. 

Burada şunu bahsetmeden geçmelimin. Gerek Alanyamızın medarı iftarı Haşim Yetkin hocamız vede Tevfik Hacıhamdioğlo hocamızın bu konuda yzılmış kitapları ve araştırmaları da var. Allah onları bu memleketin başından eksik etmesin. 

Hindik bu laflardan bazı örnekler verelim.

-Dere kenarında yerim yok, çakaldan gorkum yok. 

-Et alırsan goldan, gız alırsan soydan

-Mart'ın yazına, puştun sözüne inanma

-Mart'ın yağışına, hakimin gülüşüne inanma

İğde çiçeğinde arıdan

Ayva çiçeğinde garıdan

Nevruz gününde atdan

Ağzı salyalı itden

Yağlı yerdeki bitten

Gendini sakın

Gapıcığın buğdayından

Ağanın değirmeninin unundan

Gök Abdullah'ın burun yağından

Ali İmam'ın bekmezinden

Tıkmak gızının Abdülüşünden

Yemeğe doyum olmaz!

Varma yiğidin gencine

Her gün galbin incine

Var yiğidin kartına

Otur kalbin tahtına

-Cebine bir iki metelik goyan çocuk mektepde, sokakda, çarşıda, pazarda dimdik gezer.

Bir metelik ile efendi, iki metelik ile bey, dördüyle beyefendi, iki çil guruşulada paşalar gibi yer içerdi. 

Saç düzene girdi hamur bitti

İş düzene girdi ömür bitti

Dere kenarından yer alma sel alır

40 yaşından sonra gız alma el alır

Taze guzu

Gürcü gızı

Eşgi Nar

Eşgin at

Şifadır şifa!

Tuzlu balık

Geçgin avrad

Mazarraddır mazarrad!

Yörümeyen at

Bi gaşık su vermeyen evlat

Bide kötü çıkarsa avrad

Ne yapacaksın ölü evini

Gir ağla çık ağla!

Deh demeden yörüyen at

Dinden imandan çıkarmayan evlat

Bide eyi çıkarsa evdeki avrad

Napıcaksın düğün evini

Gir oyna çık oyna!

Fazla söze gerek var mı?

Galın sağlıcaala...